Şu eşitsizliklerle dolu evrende
En neşesiz,en acı günlerimde bile
Bu yaşamdan yılmadan,bıkmadan
Tüm gücümü kullanarak
Yaşamayı sürdürürdüm...
Çünkü biliyorum ki;
Bu dengesiz evreni bile sevdirecek
Bir neden,bir kişi bulunur.
Sen benim bu evrendeki
En büyük yaşama kaynağımsın.
Bu yöreler,bu insanlar...Bu dünya!
Seninle,sana olan sevgimle güzelleşiyor;
Yaşam anlam kazanıyor SENİNLE!
Kayıt Tarihi : 15.12.2005 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!