Takılı kaldı işte
Ruhumun etekleri senin dikenlerine
Tenimi kanattı
Bakakaldım işte ardından
Oysa sen çoktan gitmiştin,
Çoktan.
Gölgen bile kalmamıştı geride
Güneş değil de gidişinin ateşi tam tepedeydi diye
Yandım
O kadar çok yandım ki
Yanan beden olsaydı
Sinirlerde yanardı
Hissetmezdim belki
Ruhumun sinirleri yoktu
Sonuna kadar hissetti
Acıdı canım
Görünür olsaydı acılarım
Bakanların
Bakmaya dayanamayacağı kadar çok acıdım
Hiç sinirlenmedim, hiç kızmadım
Hatta utandım, kendimi suçladım
Ama sana zerre konduramadım.
Bekledim
Yol yoktu , yolcu da yoktu ama bekledim.
Umut yoktu yine de bekledim.
Gündüzü gece zor ettim.
Belki rüyalarıma gelirsin dedim.
Sen yokken ben seninle oturdum yemek yedim,
Çay içtim,
Dans ettim , güldüm ,eğlendim.
Yanına uzandım, şarkı söyledim
Yıldızlara baktım seninle,
Namaza kalktım,
Sen görmedin ama
Ben seninle yaşlandım.
Ela Ela 3
Kayıt Tarihi : 15.7.2025 01:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)