Seninle Şiiri - Genç Kalem

Aynı çiçeğe su veriyoruz seninle
Yaprakları ile umutlarımız birlikte büyüyor
İki yüreğe kök salıyor sanki
Ağır ağır, usul usul
Toprağın koynunda sevdamız
Çiçek büyüyor sere serpe
İki ayrı dalı oluyoruz seninle

Aynı rüyayı görüyoruz seninle
Sen kaçıyorsun, ben kovalıyorum
Güneş gülüyor, kuşlar ötüyor, kelebekler tepemizde
Yoruluyorsun, kollarıma alıyorum
Öpüyorum seni sebepsizce
Aynı kitabı okuyoruz seninle

Dokuz yüz altmışın kara kışındayız
Zamandan soyutlanmış yorgun parmaklarımız
Ben fabrika işçisi oluyorum, sen ise komşu kızı
Su istiyorum, yüreğinden katıp veriyorsun
Yavaşça çeviriyoruz sayfaları
Titrek bir mumun alevinde
Tek odalı kerpiç bir evde
Kış bitiyor, bahar geliyor
Kitabın sonunda kavuşuyoruz seninle

Aynı müziği dinliyoruz seninle
Notalar vals yapıyor, ruhlarımız birleşmiş
Gözlerimiz kısılmış, soluğumuz kesilmiş
Müziğin efsununa kaptırmışız kendimizi
Bir, iki…
Fısıltılarımız duvardan sekip geri geliyor

“Çok seviyorum seni!”