Deruni sözcüklerinle güzeldi dünya,
Apak oluyordu hayat seninle,
Ölüm, dîrîme dönüyordu, sen konuştuğunda,
Ve sen konuştuğunda,
Efkâr, kaçkın-korkak bir sanrıydı.
Sayrıydı yokluğunun demi,
Sıyrılıp geldin, bir çiçek gibi, sağaltarak,
Kaybolan gövdemi getirdin bana,
Bedensiz bir gölgeydim ben,
Önceki hayatta.
Farkında mıydın, bilmiyorum,
Seninle nefes alıyordu soluksuz kalan.
Tılsımlı bir ezgi gibi yayılan sesinle,
Cennete yürüyordu Araf’ta duran.
Kayıt Tarihi : 12.10.2004 23:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erkan Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/12/seninle-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!