Seninle Şiiri - Ayten Özgün

SENİNLE ( 11.)
SENİNLE ( 11.)

Öyle bir berbat hal var ki üzerimde
Ağlamak istiyorum ağlamak
Çılgınca sevincimden
Gülmek istiyorum gülmek çok derinden
Ama seninle
Sessiz mi sessiz kimsesiz
Hür olmak istiyorum
Gerçekte olmasa da düşümde olsun razıyım
Bir yaşam istiyorum
Kimselerin olmadığı bir yerde seninle
Her sabah uyandığımda
Bir yüz görmek istiyorum
Daima bana gülümseyen
Bir çift göz istiyorum bana bakan
Yalnız bana ait olsun bu bakışlar bu gülüşler
Birden dalarım hayallerime
Dalarım düşlerime
Ilık ılık rüzgarlar esiyor gecenin ötesinden alize alize
En içli mısralarımda anlatırken seni
Birden karşıma çıkacakmışsın gibi
Kırık dökük melodiler dökülürken dudaklarımdan
Aklıma geliyor birden
Deniz durgunluğuna ki gözlerin
Nerede hani bana ilham veren sevgilim
Bir esim gelir birden
Benim usum dalgalanır onun saçları
Bir ürperti dolar içime üşümeye başlarım
Gecenin zifiri karanlığın da
Birden söner ışıklar
Benim başım dolanır onun kolları
Rüyalar hep böyle olur nedense
En güzel yerinde uyanırım.