Seninle... Şiiri - Mehmet Cemalettin Bayhan

Seninle başladı yalnızlığım,seninle biter karanlık gecelerim…
Seninle doğar Güneş pencereme,sensizken batar ufkumda,sessiz…
Seninle açılır gözlerim Gün’e,seninle kapanır geceye…
Seninle güzeldir rûyalarım,sensizken kâbustur uykularim! .
Seninle gezinirim,birbaşıma,seninle yorulurum tepelerde…
Seninle güzel kokar,kırda çiçekler; sensizken boynu büküktür hepsinin…
Seninle bakarım Semaya,seninle ışıldar Yıldızlar..
Seninle muhteşemdir Mehtap! .Sensizken AY da parlamaz…
Seninle gelir keyfim yerine,seninle ağlarım,hergece sessiz! .
Seninle dinlenir ruhum,ferahlar; sensizken yanar içim sessiz…
Seninle bakarım denize,sensiz,seninle çırpınır dalgacıklar;
Seninle başımı döndürür rûzgâr,sensizken kemirir içimi sensizlik! .
Seninle geçti,koskoca gün’üm..Seninle geçmişti,sensiz dünüm…
Seninle geçesi değil günlerim..Sensizken anlamı yok hayatın! .
Seninle bakarım Yıldızlara,sensiz..Seninle dalarım hülyalara,sensiz..
Seninle boğulurum hüzne,sessiz…Sensizken zindanındayım gecenin!
Seninle,kapılmışım fırtınalara! seninle boğulurum enginlerde! .
Seninle çırpınırım,güçsüz! ..Sensizken mümkün değil kurtulmak..
——-
Seninle tutundum hayata,sensiz..
Seninle sarıldım AŞK’a,sensiz! .
Seninle sevdim güzellikleri,sensiz…
Sensizken duygularım değersiz…

Sensizken yaşamım değersiz! ..
SENSİZ GEÇİYOR,KAHROLASI HAYAT,SENSİZ ..

-ERDEK-2008