Aynaya bakmak gibiydi ilk saatler
Saflık ve durulukta benden de ileriydin ki
Bir anda aynanın içinde diğer yarımla
Sarmaş dolaş buldum kendimi
Bitmezdi korkmuyordum
Senden ve benden şüpheleri kaldırmıştı Eros
Sadece kader engel olabilirdi
Anlatmaya çalıştıkça itiraz ettin
Hayır tamam bu iş ben sende tamamlandın dedin
Ve ben haklı çıktım şimdi
Işıklar söndü
Aynada ne kendim nede sen varsın artık
Aç ışıkları gerçekleri yaşayalım artık
Karanlıkta da olsa biz hala beraberiz
Aşkımız hala daim
Aç ışıkları sevgilim
İhtiyacı var insanların bizim akislerimize
Bizim bilmemiz yetmez ruhlarımızın hala
Sarmaş dolaş gezdiğini
Bu özlem öyle bir şey işte
Benimle olduğunu bilmekte dindirmiyor
Hem sandığın kadar güçlüde değilim
Bazen ben bile kanıyorum o karanlıklara
Aç ışıkları sevgilim
Diğer yarım kanlar içinde
Kurban edilmesi gereken en son nesne
AŞK
Aç ışıkları sevgilim
Bir daha kıyamete kadar da söndürme
Kayıt Tarihi : 19.7.2011 16:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ddddd
TÜM YORUMLAR (4)