Seninle Şiiri - Bahattin Tonbul

Aşk sanal bir gerçekti ki yüreğimi
Buram buram terletti
Ve bu ellere dönmemek üzere
Terk edip gitti
Arkasında dağ gibi
Sevgi hasret ve özlem bıraktı
Bunca zaman nasıl bekletti

Dinle istersen
Kalbimin içindeki esen rüzgarın
Serin serin dolaşması
Bak nasıl bir iz bıraktı
Sesini duyamaz oldum
Dağların tepesinden
Kokusunu beynimde hissederdim
Gönlümün sevdasını o
Dişleriyle kazıdı sevgiyle gülerek
Kalbimi eline alıp
Yıldızlara doğru fırlattı
Tanrım
Beni de boynu bükük öksüz bıraktı
İnanmazsanız
İşte son halim

Anlayamamıştım onunla geçen
Bunca zamanı
Dilimde müthiş bir tat bıraktı
Dudağımdaki ateşiyle
Özümü buram buram yaktı
Damarlarımdaki kan hep onun için aktı
Unutmak artık mümkün değildi
Onsuz yaşamak ise
Bedenime müthiş bir zulümdü

Kaybolunca
Anlaşıldı anlaşılmasına
Ama gel gör ki
Şu zavallı sevdama
Bunları anlatmak
Arttık imkansızdı bütün olanlardan
Çok mu çok çekti
Ayrılık üzmeye parçalamaya
Hasretse özlemeye yetti
Neden mi
Sağa baksam sağımda yoktu
Soluma baksam bedenimde
Saplanmış adeta bir oktu
Hatırladıkça acı verir
Ruhuma
Dile benden ne dilersen
Sevdalım
Sevmeyenler senden benden
Hatta sevgimizden korksun
Hayalin karanlığa girmeden
Korkunç yılan ikimizi birden soksun
Bu yüzden el ele gönül gönüle olup
Sarılalım sonsuza dek seninle
Bahattin Tonbul
3.10.2010