Seninle Şiiri - Manoli Aksiyotis

Yeniden düşmek yollara
Karlı bir sabah seninle
Bir gazete alıp dün olmak.
Yol olmak seninle
kar olmak, karışmak beyazlara.
Ve;
Sen daha henüz üşümemişken ellerinden tutmak...

Sabah kadar güzel kadın,
Senin baygın üzüm karası gözlerin.
Esen rüzgarla dans eder zeytin karası zülfün tenimde.
Yol almak senile bilinmeyene
Sen olmak ben olmak.
Her düşen kar tanesi ile saçlarının ıslanışı inceden.
Benim inceden okşayışlarım.
Senin umarsız tükenişin tenine dokunduğumda.
Oysa ki sen;
Anka kuşu gibi kendini yenilersin bilirim.
Ben bilirim;
Huysuz taylar gibisin ellerini bıraktığımda.
Her yana çarpan bir ateş böçeğisin.
Düş gibi mavi oluverirsin.
Bu yüzdendir isteğim
Seninle var olmak yokluğun ortasında
Ve;
Yeni bir gün olmak,
Kendimizi tükettiğimizde.
birbirimiz olmak.
Olmak yada olmamak şeçtiğimiz her ne ise...
Aslen yokluğun ortasında var olmak
Kendimizi kendimizden yaratmaktır dileğim.....