Seninki Gibi Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Göremedim bu sevgiyi ömrümce
İçine sokarcasına görünce
Hani parçalar ya insan sevince
Basmazdı bağrına senin ki gibi

Bazen güreşirdi bir iş bulurdu
Bazen sinirlenir de kudururdu
Gelişi gidişi sessiz olurdu
Yürek dağlamazdı seninki gibi

Sevdimi bilinmez okşar döverek
Bazen kötü söyler sinirlenerek
"Sen yaparsın yavrum " diye överek
Hiçte yağlamazdı seninki gibi

Çok severdi beni seninki gibi,
Ama sarılmazdı senin ki gibi.
Çok özlerdi belki senin ki gibi,
Ama hiç öpmezdi senin ki gibi.

Düşmüştü tâkattan elden ayaktan
Yaslanmaktan kurtul ! âsâ dayaktan
O benim babamdı, dedim ayaklan !
En son çok ağladı seninki gibi.

Hayâlini resmeden fırçasıydım
Babam Efiloğlu'nun sırçasıydım
Bilirim severdi,bir parçasıydım,
Belli etmiyordu seninki gibi.