Seninim... Şiiri - İsmet Zeren

Ben seni düşünürken
En masum hıçkırıklarla
Gözlerin
Vurur mu sırtımdan
Bir hançer gibi

Ben seni biriktirirken
En mahmur anılarla
Hücum eder mi
İhanetin
Bir asker gibi

Bu bizim savaşımız
Deyip te kucaklamak
Mümkün olur mu
Yanılırken affetmek
Gülmek...
Geçmişi düşünüp
Körpe çocukluklara
Elele tutuşmak
Gerçek olur mu

Hayallerimizi
Biz çalmadık
Zamandan
Göğsümüzde
Ufacık bir kuşken
Yürek

Ve ayaklarımız titrerken
Her gidişte
Ölüme
Donacak mıydı
Yüzümüzde
O anlamlı
Gülüş

Sar, sarmala
Isıt, koru, esirge
Ben seninim
Yaşadıkça
Her zaman

Sonsuzlukta da
Eğer
İstersen
Üryan ruhumu
Yalvar Tanrıya
Ve şükret
Yaşadığın her an
Bedenim
Şu fani dünyada
Kul oldu yalnız sana

Sorma bir daha
Hiç soru bana
Sevdamı
Hiç bilmezcesine
Ölçmeler için

Geçerken
Yokluğunun boy verdiği
Ormanlarda
'Seninim'
'Ben seninim'
Diyebilmek ne güzel
Ben yağmurları gökten
Asırlardır yağarken