Cehenneme düşeceğim diye boşa etme feryad, figan,
Şeytana uyduysan eğer cehennem evindir.
Et yokluğunda geliyorsa burnuna bir et kokusu,
Bil ki o yanan kendi etindir.
Girilmez sevaba parayla pulla,
Bir kelime öğrette garip, guraba sevindir.
Düzenbazdır cahilin en iyi dostu,
Bilgi ise edindiğin yekpare servetindir.
Yoksa eğer kendinden şüphen, vız gelir sorgu, sual,
Şu kara toprağın altı seninse inan, üstü de senindir.
Yaşamak dururken doyasıya, bu neyin korkusu,
Cennet dediğin yer, bil ki hürriyetindir.
Gün gelir, döner devran, biter davan, sefalet olur seyru sefan,
O an ne kadar bağırsan da o duyduğun ses, sadece kendi sesindir.
Harami sofrasıdır yerlere serilen ve ne istenildiyse hemencecik verilen.
Sen de yiyorsan o sofradan, bil ki yediğin et kendi etindir,
Bekir Dalkıç
Kayıt Tarihi : 16.10.2018 02:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!