Senin Yüzünü İşliyor Benim Çiçeklerim

Bir el bıraktım giderken sende
Bir de
Ardımdan ağlayan bir çift göz
Ucu yanık resimler de
Cabası…

Ölüm soğuktu
Biliyorum
Kar gibi soğuk
Beyaz mıydı bilmiyorum
Bakmamıştım yüzüne çünkü
Düştüğü yeri yakan
Ayrılık acısından beter
Can yakandı
Ölüm

Üzülme!
Biliyor musun?
Burada zambaklar var
Bir an gözlerime
Yapıştı sandım
Penceredekilerin resmi
Zambakları izlemek
Seni izlemek gibiydi
Sevgilim
Canımı yakmıyor şimdi
Seni bırakıp gitmiş olmak
Penceredeki zambağıma
Emanetsin sen
Burada da benimlesin
Yine zambaklarla

Neden çok sevdiğimi
Anladın mı şimdi?
Seni buldum ben
Bu yabani çiçeklerde

Beni onlarda kaybettin diye
Düşünme
Suçlama zambakları
Ve kendini
Her gün konuş onlarla
Benmişim gibi

Duyuyorum ruhum
Yapraklarına
Senin yüzünü işliyor benim çiçeklerim
Seyrediyorum