Senin Yüzünden Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Yüz bulan goncalar dalda gülerler
İlham almış güller senin yüzünden
Yüzüne benzeyen güle çilerler
Nam salmış bülbüller senin yüzünden

Bülbül konmaz bağda senin dalına
Sana bağlananın yazık haline
İpek saçın bile değmez beline
Savrulur kaküller senin yüzünden

Bakışların dalgın fikrin dağınık
Yaktığın ateşten bağrın mı yanık
Sevda afetinden alem uyanık
Şu bulanık seller senin yüzünden

Ne sözlere layık gözlerin oysa
Bülbül ile beni kulağın duysa
N'olurdu aşkın kokusun yaysa
Bu efkarlı yeller senin yüzünden

Düşlerime mezar oldu ya köyün
Acıları tattım her an her öğün
Mecnun ettim diye Yahya'yı övün
Dar geliyor çöller senin yüzünden