Senin Yüzünden Şiiri - Osman İnci

Uzak yoktu gönlümde, dağlar aşardı,
Bütün insanlar kardeş, dostça yaşardı,
Tebessüm bu dünyama, sığmaz taşardı,
Sevgiye muhtaç oldum, senin yüzünden...

Nerde mutluluk görsem, kalbim erirdi,
Rüzgârlar benden yana, müjde verirdi,
Hüzün dolan günlerim, yokluk getirdi,
Umuda muhtaç oldum, senin yüzünden...

Mazlumların yanında, göğüs gererdim,
Yaşamın kaynağından, gonca dererdim,
Ömrümü kilim sayar, merde sererdim,
Zalime muhtaç oldum, senin yüzünden...

Varlığım destan olur, ben kurulurdum,
Herkese yardım eder, huzur bulurdum,
Bir küçük tebessümle, mutlu olurdum,
Kuruşa muhtaç oldum, senin yüzünden...