Senin yüzünden. Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Leylâ Leylâ diye Mecnûn'ca böyle,
Geziyorsam bil ki senin yüzünden;
Hiç mi insâfın yok? Bir selâm söyle,
Kızıyorsam bil ki senin yüzünden..

Şimdi ayrılığın acep yeri mi?
Yoluna sermiştim oysa serimi,
Nesimi misâli sanki derimi,
Yüzüyorsam bil ki senin yüzünden..

Ben mi oluşturdum firâk zemini?
Ne kadar tutayım gurur gemini?
Uğrunda verdiğim bunca yemini,
Bozuyorsam bil ki senin yüzünden..

Vahşi benliğimdi sâyende kuzu,
Sevdânla doludur gönül havuzu,
Aşkının nârıyla nefsimden buzu,
Çözüyorsam bil ki senin yüzünden..

Senden sonra yürek konuşur oldu,
Gönlüm yeşerdi de bedenim soldu,
Mısra mısra şiir sayfalar doldu,
Diziyorsam bil ki senin yüzünden..

Tarsusi, ismini her ân heceler,
Sensiz daha ıssız, uzun geceler,
Eğlenip diyor ki: - Deli, niceler,
Yazıyorsam bil ki senin yüzünden...