Senin Yüzünden Şiiri - Mehmet Zafer

Bu aşk uğruna başıma neler geldi,
Sanma görenler halimi senden bildi,
Gözümün yaşını yele verdim de,
Rüzgâr estikçe hep bağrımı deldi.

Çoktan beridir kahrını çekerim,
Gözlerimden kanlı yaşlar dökerim,
Olan aklımı da sen aldın gittin,
Şimdi nedametle dizimi döverim.

Boynuma ayrılık kemendini geçirdin
Yüreğimi cehenneme çevirdin
Bu canımdan uğruna vazgeçmişim.
Ellerin diline sermaye verdin.

Kime sığınayım senin elinden,
Nasıl kurtulayım elin dilinden,
Yandı yüreğim kavroldu ciğerim,
Her çektiğim kahır senin yüzünden.

Görmedim ki sende vefadan eser,
Sevdan can yakan ateşten beter,
Hasret okuyla yaktın yüreğimi,
Zehir ettin aşımı artık yeter.

Cehennem nârıyla bağrımı yaktın,
Hasta canım hiç dayanırmı sandın,
Bunca acıya nasıl sabredeyim,
Yüz Çevirdi benden kara bahtım.

Vefa görsem eteğine yüz sürerdim,
Yoluna adak diye canımı verirdim,
Gamla,kederle örülü mekanım,
Sayamadım kaçtı zulamda derdim

Severken dahi menfaat içindeydin,
Dinin,imanın,yokmuş şahsiyetin,
Gelip çökme bile mezar taşıma,
Olmaz ki senden Fatiha talebim.