Senin Yüzün Acıysa Yeryüzü de Acıdır

Sığınırım mihnetsiz, sesinin eşiğine
Issız göğünde senin, titreyen ay olurum
Ben üşürüm, zaman üşür, nerede örtün anne
Sabrının sularında, kanatlı tay olurum
Sığınırım mihnetsiz, sesinin eşiğine
Ben üşürüm, zaman üşür, nerede örtün anne

Mücrimim, mahşerimde, ölü kuşlar dolaşır
Yankısız tenhalardan, alnıma karlar yağar
Vaham çöl, çadırım yok, al götür beni anne
Ruhumun sarnıcında, gözlerin ve sonbahar
Mücrimim, mahşerimde, ölü kuşlar dolaşır
Vaham çöl, çadırım yok, al götür beni anne

Kırık dal uçlarından, sarkıyor şimdi hüzün
Kefenimde gül açar, lif lif örülür âh’lar
Meryem yüzlüsün anne, su’yu okşar gibisin
Kubbeyi çökertecek, sırtımdaki gün/âhlar
Kırık dal uçlarından, sarkıyor şimdi hüzün
Meryem yüzlüsün anne, su’yu okşar gibisin

Selviler sfenks olmuş, gün batımları heykel
Bir yalancı aynayım, gölgem bükülmüş gibi
Yıldızları sağarak, emzirsen beni anne
Ümidim didiklenmiş, kalbim sökülmüş gibi
Selviler sfenks olmuş, gün batımları heykel
Yıldızları sağarak, emzirsen beni anne

Dipsiz kuyulardayım, Nil’i, tutmuş Zeliyhâ
Yusuf’un kokusu’nu, dengime alıp geldim
Yüklü bulutlar anne, nereye taşır beni
Yakup’un hasretini, yarama sarıp geldim
Dipsiz kuyulardayım, Nil’i, tutmuş Zeliyhâ
Yüklü bulutlar anne, nereye taşır beni

Aşkımın uğrağından, taşlar düştü payıma
Zulmün kara mızrağı, ciğerime saplandı
Acımı göğe astım, gök kamburlaştı anne
Makberimi kırdılar, Kudüs’te kanım aktı
Aşkımın uğrağından, taşlar düştü payıma,
Acımı göğe astım, gök kamburlaştı anne

Gün ülkende gül yürek, kınalı bir kuzuyum
İstanbul Surları’nda İbrahimî bir yiğit
Şimdi öksüz kalmışım, mabetim nerde anne
Aziziye virâne, dedem nerede şehit
Gün ülkende gül yürek, kınalı bir kuzuyum
Şimdi öksüz kalmışım, mabetim nerde anne

Benim için dua et, bu dünya bir yalanmış
Kurtuba’da bir nar’dım, Söğüt’te ulu çınar
Yurdum dağıldı anne, çiğ düştü ellerime
Denizlerim tutuştu, söndü bütün ışıklar
Benim için dua et, bu dünya bir yalanmış
Yurdum dağıldı anne, çiğ düştü ellerime

Kendimin sonsuzuna, taşınan bir yolcuyum
Tabutum omzumda, mevtam kuru toprakta
Melâl soframa anne, gölgen düşmüş upuzun
Sonrasız bir yangının, izi kalmış yaprakta
Kendimin sonsuzuna, taşınan bir yolcuyum
Melâl soframa anne, gölgen düşmüş upuzun

Ben uykuna akarım, sen sonsuz bir engine
Katre’ler umman olur, zerre sanki bin güneş
Melekler seni söyler, kutlu kentlerde anne
Ashap aydınlığıdır, bağrına düşen ateş
Ben uykuna akarım, sen sonsuz bir engine
Melekler seni söyler, kutlu kentlerde anne