senin yüreğin kocaman
pencere açsam
ruhundan içeri
zamansız baksam
kışın sıcak esintiler sunsam
yazın serin rüzgarlar üflesem
kırık parçaları toplasam
rengarenk kuşlar getirsem
cıvıl cıvıl sesler dinletsem
bulutlarını kendime yüklesem
dokunsan dokunsan ağlasam
yaptıklarımı yaksam
gülümseyip affetsen
beni yüreğine alsan
ölene dek hapsolsam
senin yüreğin kocaman
Kayıt Tarihi : 12.8.2006 12:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zuhal Tokgöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/12/senin-yuregin-kocaman.jpg)
senin yüreğin de kocaman Zuhal hanım
Kutlarım güzel şiirdi
Neden özenmiyorsunuz ki. İç farkında lakin şiire dökemiyor kafasındakileri, Kelime dağarcığı fakir ondan sanırım. 'Senin yüreğin kocaman' hariç herkesin yazabileceği bir metin şu haliyle 'yüreğin kocaman' demekle ona hitap kendini gösteriyor.
Bol kitap okumakta fayda var diyorum.
Kolay gelsin, saygılar.
..
TÜM YORUMLAR (5)