Senin Yolunda Öğrendim

Bomboş, amaçsız günlerim seninle son buldu.
Sensiz geçen yıllar sanki asır gibi sürdü
Ama hayat tecrübelerim senin yolunda oldu.
Düştüğüm kör dipsiz kuyulardan çıkmak için
Beni boğup atmasınlar diye mücadeleyi öğrendim.
Ümitlerimin tek tek asılı kaldığı gökyüzünden
Seni düşündükçe;
İştahla, hevesle toplayıp yüreğime serpmeyi öğrendim.
Acemi, sabırsız bir tay gibiyken günler elimde
Senin yolunda seni beklerken sabretmeyi öğrendim.
Her bir gerçek şamar gibi yapışırken suratıma
Seni düşündükçe;
Bittiğim yerden dimdik kalkmayı öğrendim.
Senin yolunda, sana olan hırsımı başkalarından çıkarmayı
Bu yüzden yıkılmaz olmayı öğrendim.
Gecelerin koynunda ruhumla özdeşleşmeyi
Geceleri yâr bilip safça sevişmeyi
Seni düşlerken, senin yolunda öğrendim.
Kalabalıklarda bir tek seni hayâl edip
Her dansı seninle gözlerim kapalıyken yaparken
Senin yolunda sensizken senli olmayı öğrendim.
Gül farzederken seni ömrümün her sayfasında,
Yolup attığım dikenler canımı acıtmadı ki;
Senin yolunda seni beklerken,
Acıların yetersiz kaldığını öğrendim.
Sevmeyi öğrenirken dilenci gibi kapında
Ellerin sunduğu sevdalara, beni pamukprenses yapmalarına
Elimin tersiyle itip, bende senden gayrisinin
Hükümsüz olduğunu öğrendim.
Ben senin yolunda hem saf çocuk heyecanını,
Hem de zavallı çaresizce çırpınmayı,
Hem de akıllara zararcasına sevmeyi öğrendim.
Ben senin yolunda sevilmeden sevmeyi ve
Beni unutup sen olmayı öğrendim....