Bağrıma taş bastım yine olmuyor
Senin yokluğunla deloldum yavrum
Hiçbir şeyle asla yerin dolmuyor
Senin yokluğunla deloldum yavrum
Küçücük minnacık dünyaya geldin
Ne anladın hayatı ne bilebildin
Tadına doymadan hemencik öldün
Senin yokluğunla deloldum yavrum
Bir tatlı rüyaydı o güzel günler
Anlar gibi beni, sesimi dinler
Başıma üşüşdü sanki hep cinler
Senin yokluğunla deloldum yavrum
ALLAH’ım demek ki ömür vermemiş
Hayat defterine çile girmemiş
Benim dertlerimde sona ermemiş
Senin yokluğunla deloldum yavrum
Şimdi artık adım deli Mustafa
Yaşayan ölüyüm boşaldı kafa
Akılı kaldırıp koydum bir rafa
Senin yokluğunla deloldum yavrum
01.05.2000
Mustafa Usta2Kayıt Tarihi : 7.1.2007 19:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şair bu şiiri 2000 yılında ölen 3 aylık kızı için yazmıştır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!