Senin yokluğunda bilsen ne haldeyim!

Ağla ey gönlüm sen hiç durma ağla
Sinede yaş kalmasa da, sel olsa da
Tufanın ayak izlerini seni kuşatsa da
Sen ne olur hiç durma, yine yorulma

Ben bizarlığın eşiğinde seyri seferde
Sevda hasretinin en acımasız dilinde
Aşkın pençesinde anın her katresinde
Sensizlik hicranıydı yaşadığım nefeste

Gönlümden ne kadar sitem süzülse de
Sen ne olur hiçbir zaman fırsat verme
Beni benim elimle sen kederle delirtme
Derdin derinliğinde inletip heder etme

Kim duyar ki bizim sedamızı ey gönlüm
Kendi içinde mi mahşeri yaşatır sözlüm
Ey civan gözlüm, selvi nazlım neredesin
Bezginliğin derinliğinde beni terk edersin

Ne yaptım sana Allah aşkına anlatsana
Sevdana hasret bırakmadan bir aksana
Bıraktın beni sen derdin en kıdemlisine
Allah rızası için bir sızıyla sen dirilsene

Ağlayanım yananım senden koparılanım
Şimdi ben tıpkı şifasız kanayan yarayım
Gecelerin mateminde aşkına mı yanayım
Sensiz yaşamayan, zavallı olan yarenim