Senin yokluğunda…
Bir kırmızı şarap gibi gözlerime ateşin vuruyor
Yanıyor gibi yüreğimin kör noktası ateşleniyor
Uçuyor anılar kanatlarından vuruluyor yaralı
Bakamıyor gözler arkasına dönüp bakamıyor…
Mavinin koyu ışıltısında gökyüzü dalgalanıyor
Özgürlüğün kadehi kalkıyor kan kırmızı ve keskin
Çok güçlüyüm ruhumdan akıyorum en kaçak duygulara
Ve uzanıyorum bir buse kadar yoğun şehvetin kollarına…
Al beni yokluğuna bırakma sakın götür yok olayım sende
Bir çıkmaz leke gibi sürül tenime ve çıkmasın sevgin
Özlemlerim dirilsin bakışlarıma sarılsın kolların
Sonsuzluğun kapısını aç ve al beni içeri sahiplen…
Dolalım yamaçların çeşmesini açıyorum gel
Bir dağın doruğunda buluşup yoğrulalım beden olalım
Çok yalnız kaldım bedenimde ruhum hapisti yaşamadım
Aslında hayatın bahçesine giremedim senin yokluğunda…
Oktay ÇEKAL
04.10.2012–20.58
Kayıt Tarihi : 18.11.2012 10:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!