Senin yokluğun ezberletti bana acılara gülümsemeyi;
bir tilkinin hangi ormanlarda yorulduğunu
ben adının beş harfinde öğrendim.
Buzların karların arasında adımlarımı sayarken
ezberledim kokunla iz sürmeyi;
dokunmadan hayatın renklerine boyanmayı;
her renge sayısız anlam yüklemeyi;
Cebeci köprüsünün üstü
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Devamını Oku
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Güzel bir deneme olmuş, ayrılığın yaşandığını kabullendiren ve duruşu itibariyler daha güçlü olabilirdi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta