Senin yokluğun ezberletti bana acılara gülümsemeyi;
bir tilkinin hangi ormanlarda yorulduğunu
ben adının beş harfinde öğrendim.
Buzların karların arasında adımlarımı sayarken
ezberledim kokunla iz sürmeyi;
dokunmadan hayatın renklerine boyanmayı;
her renge sayısız anlam yüklemeyi;
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Güzel bir deneme olmuş, ayrılığın yaşandığını kabullendiren ve duruşu itibariyler daha güçlü olabilirdi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta