Senin yokluğun Şiiri - Ali Temel

***Senin yokluğun
Senin yokluğun içimde derin bir acı
Hangi gün senin acını içimden atabilir
Hangi gün senin bakışlarını unutturabilir
Kaç mevsim senin özlemini bitirebilir
Hangi gece sen varken karanlık olur
İçime vurduğun bu rezil acı
Dermansız bir hastalık gibi kaldı
Bu dermansız hastalık bedenimi sarmadan gel
Ölümüm cesedime girmeden gel
Şimdi ölüm kusuyorum sensiz gecelere
Şimdi ülkem sensiz özgür olsa ne olacak ki
Her gün mevsim sensiz cennet olsa ne olacak ki
İster fırtına ister kıyamet kopsun ülkemde
Senin yokluğun içimde derin bir acı
Hiç kimsenin yüzüne bakmadım
Senin yüzüne baktığım gibi
Hiç kimsenin elini tutmadım
Senin elini tuttuğum gibi
Hiç kimsenin gözlerine bakmadım
Senin gözlerine baktığım gibi
Hiç kimse dokunmadı yüreğime
Senin yüreğime dokunduğun gibi
Beni hiçbir yaz ısıtmadı şimdiye kadar
Çık gel ısıt bedenimi yüreğime kadar
Senin yokluğun içimde derin bir acı
Gönlüme öyle bir gel ki her yer yansın
Şiirlerim, türkülerim, sözlerim yansın
Sensiz geçen bütün günlerim dağılsın
Seninle öğrendim hayat kavgasını
Seninle öğrendim dünyayı karşıma almayı
Unuttun mu beraber ağladığımızı
Unuttun mu gözlerinin yaşlarını sildiğimi
Unuttun mu gece gündüz yürüdüğümüz yolları
Unuttun mu ellerinle yüreğimi tuttuğunu
Başın göğsümdeyken saçlarını okşadığımı
Unuttun mu benimleyken hayatı hiçe saydığını
Unuttun mu seninle ölüm bile güzel olur dediğimi
Haydi çık gel bir kez olsun bak yüzüme
Sen de söyle ölüm senin yüreğinde güzel diye
Şimdi derin derin yüreğimi oyuyorum
Haydi çık gel ölümüm senin elinden olsun
Senin yokluğun içimde derin bir acı
ALİ TEMEL