Meyvenin çiçeğe vurgun olduğu gibi sana vurgunum.
Dalından düşersem gülüm, yaban elde ebedi sürgünüm.
Varlığında kelebek gibi mutlu yokluğunda kırgınım.
Elin elimde değilken kuru toprakçasına dargınım.
Hasretini içime çektiğimde magma gibi kızgınım.
Gözlerinin gözlerime dokunmadığı her an üzgünüm.
Martısından koparılan deniz gibi hırçın ve bezginim.
Dünya güneşin, ay dünyanın yazgısı, ben senin yazgınım.
Kayıt Tarihi : 27.12.2017 01:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Pekiyi](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/27/senin-yazginim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!