Sensiz uyandım güne yine yanımda değildin
Telefonla arayıp, bir Günaydın bile demedin.
Ne beni çağırdın, ne de sen bana geldin.
Hani çok seviyordun, senin yalanın batsın.
Kendi yüreğimin hücresini mesken edindim.
Ben seni canımdan çok sevdim can bildim.
Durmayan gözyaşlarımı yine ben sildim.
Hani çok seviyordun, senin yalanın batsın.
Ha bugün ha yarın derken yıllar geçip gitti.
Bu ayrılık beni benliğimden aklımdan etti.
Kolay mı sanıyorsun inan ki canıma yetti.
Hani çok seviyordun senin yalanın batsın.
Senden başka herkes anladı acıdı halime
Acıdan başka hiç birşey geçmedi ki elime.
Kelepçeler vurdum gönül gözüme, dilime.
Hani çok seviyordun senin yalanın batsın.
Sen seviyorum demesen, seni sevmezdim.
İnanmasam kanmasam gönül vermezdim.
Gel demeseydin inan ki, sana gelmezdim.
Hani çok seviyordun senin yalanın batsın.
Artık seni beklemem sana söz veriyorum.
Seni seve seve senden vaz geçiyorum.
Bu kadar oyaladığın yeter ben gidiyorum.
Şimdi senin yüreğin bin pişmanlığı tatsın.
Meral Özaltuğ Eryılmaz
Kayıt Tarihi : 18.6.2025 21:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!