Senin Varlığından Mahrum

Derin bir nefes alsam şimdi,
Sokaktaki o yetim çocuk kıskansa,
Bu lanet şehrin pis kokusu dolsa ciğerlerime,
Sanki yarını yokmuş gibi çeksem içime,
Senin varlığından mahrum bu şehrin havasında!

Havadaki kömür taneleri karartsa içimi,
Havanın bahsi bile açılmaz, kapkara!
İntihar edenlerin sesleri duyulsa!
Köpeklerin uluması yankılansa!
Kargalar camın önünde haykırsa!
Ne kadar pislik varsa duysam!
Senin varlığından mahrum bu şehrin sokaklarında!

Damarımdaki kan bir anda soğusa,
Ve kalbim atımını durdursa,
Sanki bedenim bembeyaz, ölüme yakın!
Ruhum bedenime isyancı,
Elim kalkacak hal bulamasa,
Yalnızlık kadar lanet üzerime yağsa,
Sana değil nefese muhtaç olsam,
Senin varlığından mahrum bu yüreğin damarlarına!