Yine bir nisan günüydü.
Saat ise gecenin bir yarısı,
Uzanmış yatağıma seni düşünüyordum.
Düşünüp her zaman ki gibi
Hayatın acılarına kahrediyordum.
Bir yandan da yatağımın karşısında ki
Daracık penceremden bütün
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
