Senin Umurundamı Şiiri - Ozan Yayla

Aç gezip tok görünmüşüm,
Boyca borca bürünmüşüm,
Ben ölmüşüm, sürünmüşüm,
Senin umurundamı...

Yok bir belgem de, tapum da,
İpotekler var çapım da,
Alacaklılar kapımda,
Senin umurundamı...

Gündüz tufan, gece soğuk,
Çocuk hasta sesi boğuk,
Hiçbir eğlencede yoğuk,
Senin umurundamı...

El-ayaklar kesildi buz,
Kan çanağı göz, uykusuz,
Yatıyoruz hep aç-susuz,
Senin umurundamı...

Bir kısım sayar milyonu,
N'olacak memurun sonu,
Ne köynek kaldı, ne donu,
Senin umurundamı...

Tenim oldu sanki keçe,
Şaştım aşı içe, içe,
Sanık oldum binbir suça,
Senin umurundamı...

Neyi sorsak fiyat fahiş,
Cebimizde yok bir kuruş,
Böyle artıyor hep fuhuş,
Senin umurundamı...

Diyorsunki, 'vur-kır denkle,
Huzur gelecektir, bekle,'
Farkımız yoktur inekle,
Senin umurundamı...

Durmadan çağ atlıyorsun,
Vergileri katlıyorsun,
Ölümümü kutluyorsun,
Senin umurundamı...

Sizlere fark atıyorum,
Kuru yerde yatıyorum,
Çırpındıkça batıyorum,
Senin umurundamı...

Bırak, bu ayağı bırak,
Lüküs yaşar usta-çırak,
Bize mezardır son durak,
Senin umurundamı...

Gezen banka senin karı,
Balo'larda atar turu,
Bizim avrat hasta, kuru,
Senin umurundamı...

Kalınca bir giyemedim,
Doyasıya yiyemedim,
Mühim değil diyemedim,
Senin umurundamı...

İnsaf eyle şu Ozan'a,
Kulak ver bunu yazana,
Bir kaşık yağ yok kazana,
Senin umurundamı...

hı