Sen, ilmik ilmik dokunan
Aşka ve sevdaya büründün,
Boyadın gözlerimi ufkun mavisine.
Sana dair yazıldı gelecek,
Sana çözüldü hayatın en zor düğümleri,
Koparıldı Bazen de en kör yerinden.
Sokağın lambasının altı gölgenle doldu,
Sigaranın dumanı tütüyor senden yana.
Kafiye denen kavram boğuldu,
Bütün sınırlar kalktı, senin uğruna.
17.01.98-İstanbul
Mustafa KüçükönderKayıt Tarihi : 20.1.2007 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!