(Bu şiiri; o dönemin başbakanının yabancılara mülk edinme hakkını tanımasından dolayı duyduğum üzüntümü dile getirmek için yazmıştım.Akabinde bu karar anayasa mahkemesi tarafından iptal edilmişti...Memnun olmuştum fakat yine aynı acıyı bugünlerde tekrar yaşamaktayım.)
Ey aziz vatanım,biliyorum üzgünsün,
Sende benim gibi garip boynu büküksün.
Ne olur,ne olur birazda yüzün gülsün,
Artık dövizi olanmış,senin sultanın!
Senin her karışını vatanım bilirdim,
Uğrunda düşmana göğsümü de gererdim,
Canımdan,cananımdan vaz'da geçerdim!
Oysa dövizi olanmış, senin sultanın!
Atalarım neler verdi,vatan uğrunda,
Şehid oldu; Çanakkale,Dumupınarda,
Sen Mehmedim'in kanıyla sulansanda,
Artık dövizi olanmış,senin sultanın!
Oysa mirastı bu toprak,atamdan bana,
Verme diyordu,bir karışını düşmana,
Lakin satan,düşman değil ki; seni ona,
Artık dövizi olanmış,senin sultanın!
Vatanım,sen şahışların mülkü değilsin,
Nice,Nuri gibi değer verenlerinsin,
Atatürkümün bizlere emanetisin,
Olmaz olsun! O dövizli SENİN SULTANIN...
28 Şubat 1989
Kayıt Tarihi : 5.12.2004 20:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!