Senin Söz Varlığın - 113 -

Muştulanmış baharları getiren rüzgâr
Bu senin söz varlığın mı?
Tenimi, telimi, dilimi titreten
Ya da kuşatılmış ruhumu okşayan esrar
Bu bir sır olabilir mi?

Başımda döner durur renksiz bir bulut
Aşka gelir tavada mezgit
Mezesiz sevişmeler önerir
Aşkı katık etmeyen saki
Ve dile gelir sakit ege geceleri
Dilim daha fazla dönmez kısacası
Belki birkaç kuple el verir bizlere
Sahilde rakı ezen Halikarnas balıkçısı

Okyanusların karakterli dalgaları
Saçlarında yüzüyor köpük köpük
Emanete bıraktım, gelirsin diye gururumu
Sana da yalnızlıktan ödünç aldığım çocukluğumu
Sana rağmen seni sevmekse maksat
Bana bırak kuytundan süzülen yokluğumu

Ne paskal bir herif bu diyorsun
Gülüyorsun, haklısın da gerçi
Tanrı nereye göndermiş davetiyeni?
Çıkmaz bir sokağı tarif etmişse eğer,
Kaybolduğun bir şehri mi keşfetmem içindi?

Dur bir köşede ve bak gözlerine
Sokaklarda dolaşan başıboş köpeklerin
Tanı, dili en kaypak olanını, en serserisini
İşte o benim!
Geceleri uyku girmeyen gözlerim…
Aşkta köpeklik değil midir sevgilim?
Zaten sadakatten gelir

Dar kalıplara dökülmüş ruhum
Ve bundandır kibirli huyum, suyum, ubudum
Zaten sığ bir göletim bu yörelerde
Bir nebze de tuzum kıt son günlerde
Biraz da aksi,
Her zamanki gibi

Gidemedim damarları yosun tutmuş denizlere
Ama sen kanatabilirsen
Uçar adım gelirim belki
Utançtan paskalya çiçekleri açan şehirlere! ..