Anlamadım bir türlü,bu ne biçim sevgidir.
Beni niçin,ne kadar ve nasıl seviyorsun?
Yalçın kayalıkları döven dalgalar gibi,
Umudumu kırıyor,sevgimi dövüyorsun.
Tanrı misafiriyim deyip kapını çalsam,
Ben ateistim deyip kapından kovuyorsun.
Elalemin içinde yerlere batırıyor,
Yalnız kaldığımızda methedip övüyorsun.
Denizin ortasında öpmek için uzansam,
Gören olur diyerek başından savıyorsun.
Hatanı söylemeye kalksam beni tersleyip,
Saçma mazeretlerle güneşi sıvıyorsun (!)
Cüce'yim,düşündüm de fikreyledim; galiba,
Sen beni avcı-ceylan misali seviyorsun.
Kayıt Tarihi : 9.6.2009 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnız kaldığımızda methedip övüyorsun. ''
Birazda kendi yaptığını anlatırlar şairler galiba. :) Güzel çalışma.
senin sevdigini degil
seni seveni seveceksin diye
ama icimizde insan sevgisi oldugu icin
kolayca sevebiliyoruz
ve kolaycada kaybediyoruz
gercek sevgi bu degil tabii ki
gercek sevgi cikarsiz olmali
seni sen oldugun icin
kisiligin
yuregin icin sevmeli
bizi insan edende bunlardir
gerisi topraga yar olur bize degil
saygilar hocam
Umudumu kırıyor,sevgimi dövüyorsun. '
çok güzel bir şiir..
sevgi öz güven kendinden emin olmak demek gerçekten seviyorsan sevgi emek işidir sevgi karşındaki insanı olduğu gibi değiştirmeye uğraşmadan sevmektir sevmek bazen ayrılık gerektirir onurlu severekte ayrılmaktır sevmek
özgürlüktür kimi zaman...sevmek için önce tüm insan ve canlıları sevmek gerektiriyor....
bilmiyorum benim sevgiye bakışım bu....şiirdeki sevgiliye serzeniş vardı......
kaleminizi kutluyacağım ben dostum sevgiyle.
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (5)