Kelebekler kış görmez,
Kısadır ömürleri,
Ne çabuk da kaybolur
Son bulur ahenkleri
Toprak olur renkleri...
mevsim meyvesi kiraz,
bahar şekeridir dut
Kuşlar aç kalmaz daha
Çocuklar binbir umut
Can verir su tohuma
bir çocuk aymazlığında sevgin
Kâf dağında bir umut
Yağmurun elinden tutar
Hüzünlü bulut...
Derilen her dalından
Vurgun yer kanadından
Süzülür ter misali,
Gül damladır özünde
Ruh kokar derininde
Şımartır senin sevgin
iflah etmez nedense
Her ağaç yuva olmaz
Her dala da kuş konmaz...
Mehmet Baki Öztokmak
Kayıt Tarihi : 29.3.2006 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!