Senin Şehrin Olmak! Şiiri - Gökhan Erseçgel

büyüyüp, büyüyüp, hiç durmadan büyüyüp,
kocaman bir şehir olmak isterdim, içinde seni yaşattığım!
yüreğimin kaldırımlarında yürütmek isterdim seni!
susadığında,
gözyaşımdan içebileceğin çeşmeleri olsun isterdim her sokak başında.
gönlümün yüksek tepelerine inşaa ederdim evini,
duvarları, ağladığım da, gözlerine yosun yeşili bakan gözlerimden alırdı rengini,
sen boğulmak isterdin, ben izin vermezdim gözlerimde.
her sabah kalktığında, ruhumda kopan fırtınaları seyrederdin yüksekçe tepelerden.
dayanılmaz olduğunda sağanağım,
penceresinden izlerdin içeri geçip şiddetini aşkımın.
içinde seni yaşattığım bir şehir olmak isterdim evet,
attığın her adımı hissederdim böylelikle.
birazcık öfkelensen, kanardı sokaklarım.
ama sen acıtmazdın içimi, yakmazdın canımı, incitmekten korkarcasına ve belki uçarcasına
atardın adımlarını değil mi?
böyle olmasada vazgeçmezdim biliyor musun?
yinede kocaman bir şehir olmak isterdim içinde seni yaşattığım!
kan damlasada gözlerimden
sevgi haykırırdım dudaklarımdan!
Çünkü ben bir şehirim!
içimde,
seni,
sevgimi,
kendimi,
yaşatan...

g.erseçgel 2010/bakırköy