Senin Şehrin Şiiri - Ömer Faruk Akbıyık

boyuna ağlar senin şehrin
bir durak
uzun bir yolculuğa başlarken
kendini şaşıran ayaklarım
ıslanmış asfaltı duydum derse

batan günün izinde
yanmış ışıklara
dalıp gitmişti evlerin hepsi
geçmiyordu içimden zamanın
devrik cümleler
her şey sade ve sessiz sızıyordu duvarlardan
dem
su alıyordu gittikçe
gittikçe batan bir kayganlıkta
kaldırımlarda kaybolan bir hızla!

konuşabilseler eğer
ki suretsiz değil hiç kimse
omuzlarında karanlık
kırık sözcüklerle bütün yolları denemiş
bir şairden çok daha rahat ulaşırlar
sana
ben onlara baktığım vakit!