Senin Rabbin Kim Dostum?
Rabbim Allah diyorsun da durmadan
Gerçekten de senin Rabbin kim dostum?
Boş laflarla beni fazla yormadan
Söyler misin senin Rabbin kim dostum?
Kul olurken her sevdiğin kişiye
Ve taparken yar sandığın dişiye
Bir açıklık getirelim şu şeye
Sahiden de senin Rabbin kim dostum?
Eğer dinin İslam ise seninde?
Eğilmek ne onca kulun önünde?
Rükû yalnız Hakka iken dininde
Söyle hele senin Rabbin kim dostum?
Az kar için, atar iken kırk takla
Mü’minlikten dem vurursun ne hakla?
Hiçbir sorun yaşamazken na-hakla
Sahi senin Rabbin kimdir de dostum?
Manitana diyor isen, “bir tanem”
Senin için, olmuştur o bil sanem!
Ve diyorsan, “açık ona kalp hanem”
De o zaman, senin Rabbin kim dostum?
Allah derken, “Benim kulun velisi”
Sen olmuşsan, fani veli delisi
Sanıyorken, bunu hubbun âlisi
Söyler misin senin Rabbin kim dostum?
Tesadüfe, hamlederken her işi
Nasıl olur, muvahhidim der kişi?
Eğer Rabbe, vermiyorsan bir işi
De o zaman, senin Rabbin kim dostum?
İnanırken, şans denilen ilaha(!)
Nasıl dersin, sırf taparım Allah’a?
Tek ilaha, verilmeden her saha
Diyemezsin benim Rabbim O dostum!
Fazla söze gerek yoktur akile
Kanar zira akil haklı nâkile
Şayet dersen, “benim kalbim Hak ile”
De o zaman, “ benim Rabbim tek” dostum!
Cihat ŞAHİN
13.04.2022-İZMİR
Kayıt Tarihi : 13.4.2022 10:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!