zehriyle sancılandığım kara gözlerin
ve susuz taşlar çıkıyor bilinçaltımdan
aya sürülen ecza gibi parlak ellerin
kaderimi siliyor bir deri parçasından
eğer aşkına gebe kalmışsam ey sefil kadın
bir avuç toprak yiyerek öz yavrunu tatmalısın.
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta