zehriyle sancılandığım kara gözlerin
ve susuz taşlar çıkıyor bilinçaltımdan
aya sürülen ecza gibi parlak ellerin
kaderimi siliyor bir deri parçasından
eğer aşkına gebe kalmışsam ey sefil kadın
bir avuç toprak yiyerek öz yavrunu tatmalısın.
Kayıt Tarihi : 17.9.2006 22:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!