Ey fâni sevgili!
Aşk atımı sana koşturup durdum,
Öldürdün vefâsız nal senin olsun;
Gözyaşımla herân yüzümü yurdum,
Cânımdan bezdirdin al senin olsun..
Senindir sînemin bütün zimâmı,
Aşkındır nefsimin müthiş idâmı,
Gönlümün teline mızrap, ilhâmı,
Kalp sana amâde çal senin olsun..
Gece gündüz bana dâim sövseler,
Yetmez deyip sonra bir de dövseler,
Az gelir methini dizip, övseler,
Kötü benim güzel hâl senin olsun..
Kafanı hiç yorma lüzumsuz şeyle,
İste işim olmaz, şerbetle meyle,
Yeter ki incinme, gönlü hoş eyle,
Ben zehir içerim bal senin olsun..
Aşkın öldürdü de yerlere serdi,
Benliği kınattı, nefsimi yerdi,
Tarsusi damlanla sırlara erdi,
Ki ummâna daldı sal senin olsun...
Kayıt Tarihi : 20.5.2017 19:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!