Senin Olsun Şiiri - Abbas Paksoy

Bir gün görmedim, koynuna girip de.
Koklamadım, gül’lerini derip de.
Hiç dolaşmadım, el ele verip de.
Bir canım var, al oda senin olsun.

Bahar geldi geçti, beni sormadın.
Kış’ın, yatağıma girip de, sarmadın.
Dudağını, dudağıma sürmedin.
Bir canım var, al oda senin olsun.

Meleklerden bile, daha güzelsin.
Her halinle bellidir, çok özelsin.
Damarımdaki kan’da, gezersin.
Bir canım var, al oda senin olsun.

Benziyorsun, tertemiz billur suya.
Korkarım, sana bir kez dokunmaya.
Meyil vermiyorsun, garip bir toy’a.
Bir canım var, al oda senin olsun.

Zalim desem, yakıştıramam sana.
Hiç bakmıyorsun, Paksoy'umdan yana.
Sen bana, hem yârsin, hem de öz ana.
Bir canım var, al oda senin olsun.