Senin Olmayan Sabahlar

Sen güneşin gökyüzüne doğduğu düşünürsün,
Ben ise aynı gökyüzünü paylaştığımızı,
Senin olmayan bir sabaha uyanırsın bugün,
Başka semtlerin duvarında ağlarsın.
Bir cehennemin ortasına düşersin.
Açlık kırıp geçirmiş insanları görmezsin...
Gözyaşları ise ceset torbalarına toplanmış,
Küçük bir çocuk kalbine saklanmış adı vicdanmış…
İnsanın kaderi belli derler,
Oysa senin kaderini onlar çizerler…
Ne savaşı bu ne katliamı?
Savaşta bile bir kazanan olur,
Hala devam ederler mi gözyaşı dökmeye?
Bilselerdi kaybeden taraf olduğunu.
Ne savaşı ne katliamı bu?
Kardeş kardeşe hiç vurur mu?
Hani hepimiz aynı gökyüzünün altındaydık?
Hani hepimiz aynı yıldızlara bakardık?
Yoksa senin doğduğun yerlerde güneş mi farklı?
Aynı gökyüzünü paylamayı beceremiyorsun.
Sana binlerce kez yazıklar olsun!