Gönlümüzde açan güller solmadan,
Arılar konarak, balım almadan
Ölmeyi istemem senin olmadan
Sevgilim ben senin olmaya geldim.
Ecelim gelmeden, olmadan toprak
Sana geldim artık inadı bırak.
Gözlerim yaş dolu, bak ağlayarak
Sevgilim ben senin olmaya geldim.
Karanlık geceler sabah olmadan,
Vuslata erelim biz geç kalmadan
Boş olan şu kalbim henüz dolmadan
Sevgilim ben senin olmaya geldim
İster kabul et sen, istersen etme.
Sevmezsen sevmezsin bırakıp gitme.
Kolumdan tutarak kapıya atma,
Sevgilim ben senin olmaya geldim.
Suçumu bağışla, affet sen beni.
Ne yapayım söyle, sensiz bedeni?
Ayrılığın elbet benim nedeni
Sevgilim ben senin olmaya geldim.
Kayıt Tarihi : 30.9.2006 07:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Durmuş Yığman](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/30/senin-olmaya-geldim-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!