Gözüm yaşlı kaldığım gün,
Sensiz yalnızlığa sinem yandı ,kor oldu bu gün.
Seninle güldüğüm gündü ömür,
Hüzünlerin sardığı bu gün.
Hayatımın olmadığı hir yerdir sensizlik
Çünkü bu güne kadar sen vardın çevremde
Olmadınmı sen ,
Leylin olmadığı her yerde bu gün
Bahtımın cidarına neden senin adında yazıldı?
Zaten, ezelden kaderimde sen vardın,
Dünya çamurunu kardım göz yaşlarımla
Kainata varan bir abide yaptım adına bu gün
Elmastı öz firuze rengine qayın rengi sürülmüş
Bir sonsuzluktu sanki çöl denilen Kalahari bu gün
İnce patikalar gibi dikenli yollar hayalimde acı veriyor
Senin olmadıığn yerde münzevi çilekeşlik benimdi bu gün.
Unutmadığım, bana ait dünyada sen vardın.
Ne söylesem ağıtlar yaksam feryadım yankılansa
Selam versem ilahi sanki yadel gibi kürrei arza
Hidayete erenlerin kelamında sen varsın bugün
Bir gam ki benim çektiğim
İnzivada çile yüzünden münzevi oldum
Bülbül gibi figan edince seranatım yüzünden kafese kondum
La yazaldan, layemuta, doğru Yunus gibi yürüdüm bu gün
Enver Ünver
Kayıt Tarihi : 17.7.2022 16:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!