Senin Olan Sensizlik Şiiri - Orhan Yavuz 2

Senin olan sensizlikle sohbet eyledim
Sen gittin ağladım
Göz yaşlarımı kimselere göstermedim
Sularda yosunlara
Kayalarda ki yele hüznümü vermedim
Yâd eller duymasın diye
Korkuları umursamayıp
İmkansızlıklarla alay ettim

O gecelerde kendimi kaybedip
Seni buldum
Bakamadım yüzüne utandım
Belkide kendimden kıskandım
Sonunda geceleri kardeş ettim
Konuştum duvarlarla
Anlattım aşkımı hiç konuşmadan
Dinlediler itiraz etmeden
Niye susuyordu
Onuda bilemedim
Sonunda gecelerede üzüldüm
Benim derdime üzüldüler diye

İsyanım için af diledim Allah’tan
Aradım öncesini bilmediğim taraftan
O hiç bilmedi ben aşkımdan dönmedim
Belki suçluyum, belki haklı benim
Ama hiçbir zaman aşkıma diyet istemedim