Senin Neyine… Şiiri - Haydar Demoğlu

Gönlünde iz bırakmış, iki yara,
birisi, yirmisinden kalmış,
diğeri kırkında başlamış,
bitmesine rağmen, gönlünde devam ediyor hala.
kendi de farkında, hep hata etmiş, sevgiye inanmakla.

İlk aşkı, ana kuzusuymuş,
son aşkı, yalana müptela,
duyguları kullanılmış,
anlayamamış, onun ruh güzelliğini,
bu iki kendini beğenmiş, budala…

Saf ve temiz duygularla sevmiş,
kanmış, yalancı aşklara,
karşısındakini, kendi gibi sanmış,
yanıldığını, sırılsıklam olunca anlamış,
tabii, anlamakta geç kaldığını da.

Yemin etmiş, söz vermiş kendi kendine,
sevmeye, âşık olmaya, artık tövbe,
anlamış ki; günümüzde olmuyormuş sevgi;
saf ve temiz kalplilikle.
Yalan, dolan, hile; insan bulaşmış pisliğe,
saf ve temiz duygunun ismi; çıkmış kerizliğe.
bırak gönül, bırak demiş, artık anla,
neyine, sevmek, âşık olmak… Senin neyine…

Demoğlu; dinlemiş bu hikâyeyi,
duygulanmış, hüzünlenmiş kendi kendine,
duygularını mısralarmış, içinden geldiğince,
armağan olsun bu şiir’im demiş;
Gerçek sevgisine karşılık bulamayan,
yalancı aşk besleyenlere rağmen,
sevgisini, aşkını, hak etmeyenlere,
bilmeden kaptıran, yüreklere, gönüllere, sevenlere.
Haydar Demoğlu- İzmir