Senin, neyin olabildim ki,

Öyle uzaklar dayım ki, diyorsun,
Yalnız ve garip kaldım,
Şu kocaman Dünyada,
Sensiz bir hiçim diyorsun,
Gülüm,ben neyin olabildim ki,
Sadece senin dilinden,güzellikler gelir,
Başımın üstündedir senin yerin ki...

Sızılan samda,isteyerek olmadı,
Kanadım,kırıldı diyorsun,
Kırmaz sın sen, kimsenin kalbini,
Gülüm,ben senin neyin olabildim ki,
Bildiğim, iyi düşünceli, kimseyi üzmeyen,
Baharın rengârenk güllerin de,
Bir başka eser sin ki...

Ölümden zor olsa gerek,
Bu çaresizlik diyorsun,
Gülüm, ben neyin olabildim ki,
Evet,yangını atlatırsın da,
Ciğerindeki alevi, gün gelir,
söndür(e)mezsin,
Yaşa yaşaya bildiğin kadar,
Zaten gönlüm de,vaz geçilmez sin,
Unut, bitsin, gitsin di...

İçimde, fırtınalar kopuyor,
Sicim gibi, gözden yaş akıyor,
Bilinmez,içim kanar diyorsun,
Gülüm, ben neyin olabildim ki,
Kalabalıklar arasında sen,
Yalnız lığa terk edilmiş sin ki...

Bağıra bağıra, anlatmak isterdim,dinleyecek sen,
Ağlaya ağlaya,içimi dökmek isterdim, diyorsun,
Gülüm, ben senin neyinim, neyin olabildim ki,
Herkesin hayatı, ayrılık ve hüzün ile dolu,
İki gözüm,dilinden ben anlarım, dök içini...
Selim Akman57 @Selim Akman