Senin Neren Kara Şiiri - Ali Nurcan

Birileri sana kara Melet diyor
Senin neren kara, ben bilmiyorum
Dört yanın yemyeşil cennete benziyor
Senin neren kara, ben bilmiyorum

Baharın yazların yemyeşil arazi
Son baharda ağaçlar sarı-kırmızı
Kışların kar yağar beyazın beyazı
Senin neren kara, ben bilmiyorum

Yoksa kimileri bir hata mı yaptı
Yüzündeki karayı sana mı çaldı
Gündüzleri uyudu, gecemi kalktı
Senin neren kara, ben bilmiyorum

Ben sevdiğim birine kara diyemem
Karanlık bir yolda önümü göremem
Kaderde karaysa yazıma gülemem
Senin neren kara, ben bilmiyorum

Karabahtım karayazım kara günler
Üzüntü kederdir bu gibi deyimler
Oraya gidince unutulur dertler
Senin neren kara, ben bilmiyorum

Havası oksijen, suları özkaynak
Yeşille yüzünü niye örtmüş toprak
Dağ taşı orman olmuş bir yeşil duvak
Senin neren kara, ben bilmiyorum

Kuzu güttüm koyun güttüm öküz güttüm
Dalı yere değer diktiğim söğüdün
Yıllarım orda geçti orda büyüdüm
Senin neren kara, ben bilmiyorum

Ali Nurcan bir şey de derde devair
Sözüm kâle alınmaz, olsa cevahir
Şiirde sitem ettim karaya dair
Haklı mı, haksız mıyım bilmiyorum.