Senin nefes aldığın kente uğradım sevgilim.
Soluğun soluğuma değdi.
Gökyüzüne kuşlar havalandı göğsümün kafesinden.
Ruhum devasına kavuştu.
Senin nefes aldığın kente uğradım sevgilim.
Sarılmak, öpmek geldi toprağını içimden.
.
.
.
Bin yıllık hasret, yerini vuslata bıraktı...
Kayıt Tarihi : 19.12.2020 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!